Tony Rus: Wij trachten horecaondernemers te helpen bij opstart van zaak

U hebt op café ongetwijfeld wel eens geflipperd, gesnookerd, gekikkerd, gebiljart of darts of bingo gespeeld. Waarschijnlijk deed u dat – misschien zonder het te weten – op een toestel van ondernemer Tony Rus, die de voorbije twee decennia uitgroeide tot een van de Belgische hoofdrolspelers in de amusement- en gokindustrie. Toen de wetgever enkele jaren geleden een verbod uitvaardigde op slotmachines in cafés, kende zijn bedrijf even een moeilijke periode, maar vandaag doet de Rus Tony Group het weer goed. “Het is een harde business. Je moet er van houden, anders hou je dit niet vol.”

Tony Rus, leverancier van café- en gokamusementTony Rus startte zijn bedrijf op 23-jarige leeftijd met de aankoop van één voetbalmachientje, dat hij plaatste in een café. “De eigenaar kreeg een afgesproken percentage van de opbrengst,” vertelt hij. “Vervolgens kocht ik een flippermachine, die ik op dezelfde manier liet renderen. Stilaan is de trein vertrokken.”

Limburg Manager: Hoeveel toestellen hebt u vandaag geplaatst in België?
Tony Rus: “Dat zijn er ongeveer 3.500, waarvan 1.500 kansspelen en 2.000 amusementsspelen. Ik werk met leveranciers uit verschillende landen. De door mij geplaatste toestellen zijn vooral van Belgische, Britse, Oostenrijkse en Spaanse makelij.”

Limburg Manager: Is het een markt die snel evolueert? Volgen de trends in aangeboden toestellen elkaar snel op?
Tony Rus: “Dat mag je toch niet onderschatten. Ik ga zelf dikwijls naar automatenbeurzen om nieuwigheden te bekijken en te evalueren. Wat zal er aanslaan en wat niet? Om dat te doorgronden moet je een goed contact hebben met de horeca-eigenaars en eindgebruikers. Je moet weten wat er leeft, waar de klanten interesse in hebben. Mijn kassiers en vertegenwoordigers, die dagelijks tal van horecazaken bezoeken, houden mij daarover op de hoogte.”

Limburg Manager: Is er veel concurrentie in deze markt?
Tony Rus: “Zeker en vast. Maar er zijn ook wel steeds minder leveranciers van spelautomaten. Op enkele jaren tijd is het aantal Belgische spelers verminderd van 300 tot een 80-tal vandaag. De strengere wetgeving op kansspelen van enkele jaren geleden, die slotmachines in cafés verbiedt, zit daar ongetwijfeld voor iets tussen. Anderzijds blijken veel ‘concullega’s’ te stoppen omdat ze met pensioen gaan en geen overnemer vinden. Door de instabiliteit van de horecasector is dit overigens wel een bijzonder moeilijke markt. Want de gemiddelde levensduur van een café is in België ongeveer 19 maanden. Je moet dus goed opletten in wat voor horecazaken je je automaten plaatst en bovendien goed opvolgen hoe het met die zaken gesteld is. Als een café failliet gaat en de inboedel wordt aangeslagen, is het soms allesbehalve gemakkelijk om je toestellen te recupereren.”

Verhuur voor evenementen

Limburg Manager: Als leverancier van spelautomaten bent u dus afhankelijk van het wel en wee in de horecasector?
Tony Rus: “In zekere zin wel. We leveren echter niet alleen aan cafés, maar ook aan amusementscentra, zoals bowlings, recreatieparken, schaatsbanen en bungalowparken. We hebben ook een verhuurafdeling voor evenementen. Als mensen voor een trouwfeest bijvoorbeeld een jukebox willen hebben, dan regelen wij dat ook. Wij hebben voorts voor Jim TV, diverse evenementen en zelfs voor concerten al heel wat toestellen geleverd. En ook als een rockster, op doortocht in België, een snookertafel op zijn kamer wil hebben, dan kunnen wij daarvoor zorgen.”

Limburg Manager: Onder meer dankzij de opvallend bestickerde VW Golfs is Tony Rus in Limburg een bekende naam. Bent u in de rest van België ook bekend?
Tony Rus: “We zijn marktleider in Limburg en in de rest van België horen we bij de vier grootste spelers. Ik heb filialen in heel België, met name in Brugge, Kortrijk, Antwerpen, Turnhout, Brussel, Luik en Bergen, waar ik overigens overal eigen medewerkers in dienst heb. Kwestie van de aanpak, service en kwaliteit zo goed mogelijk te bewaken. In Vlaams-Brabant willen we binnenkort ook een filiaal openen.”

“Dit is een moeilijke business,want de gemiddelde levensduur van een café is in België ongeveer 19 maanden.”

Limburg Manager: Over welke eigenschappen moet men beschikken om succes te hebben in deze sector?
Tony Rus: “Je moet er elke dag zijn, al je toestellen uitstekend opvolgen en – vooral – dit vak met heel veel liefde uitoefenen. Je moet er van houden, anders hou je dit niet vol. In vergelijking met veel andere sectoren is dit namelijk een erg harde business. Als leverancier van kansspelen moet je de Belgische kansspelcommissie op de hoogte houden over van alles en nog wat. Kortom: je wordt streng gecontroleerd en opgevolgd door de overheid. Bovendien ben je actief in een behoorlijk onzekere omgeving. Dat veel horecazaken in België na 19 maanden de deuren sluiten, zegt op dat vlak voldoende. Die onzekere situatie van de horecasector heeft verschillende oorzaken: er is bijvoorbeeld de te hoge BTW van 21%, waar de overheid iets aan zou moeten doen, terwijl anderzijds ook de beslissing om een café te starten niet altijd even doordacht wordt genomen. Dankzij onze jarenlange ervaring – we zijn ondertussen al 21 jaar bezig – trachten wij startende horecaondernemers zo goed mogelijk te adviseren, maar je mag daar ook niet te ver in gaan. Je moet ook de visie van de cafébaas of –bazin zelf respecteren. Ons uiteindelijke doel blijft het plaatsen van onze toestellen in plaats van die van de concurrentie. Als exploitant moet je er die horecazaken weten uit te halen die succes hebben en blijven bestaan. Uit de  andere blijf je beter weg.”

Limburg Manager: Hoe weet u waar er nieuwe horecazaken zullen openen? En hoe haalt u de horecazaken, die succesvol zullen zijn,eruit?
Tony Rus: “We hebben ervaring en een goed netwerk. Zo onderhouden we goede contacten met drankenleveranciers, die op dat vlak natuurlijk erg waardevolle tipgevers zijn. Omdat we elkaar vertrouwen en elkaars sterktes en service kennen, zullen we elkaar ook adviseren bij startende uitbaters.”

Limburg Manager: Wat zijn de risico’s voor u als het mis gaat?
Tony Rus: “Het vervelendste aan een faillissement is dat we ons geld niet krijgen en een hoop miserie hebben om onze toestellen terug te krijgen. Soms is de inboedel van het café bijvoorbeeld in beslag genomen. Alle toestellen staan bovendien online in verbinding met onszelf en met de kansspelcommissie. Wij moeten daarom facturen maken, een fiscaal attest krijgen om te bewijzen dat die vennootschap in faling is, enzovoort. Dat is een heleboel administratief werk voor niets.”

Internet is zegen

Limburg Manager: Bent u ook niet erg afhankelijk van de medewerking van horecaondernemers? Als zij uw toestellen vergeten aan te zetten of een defect niet meteen melden,verliest u omzet.
Tony Rus: “Jawel, maar doordat de toestellen online in verbinding staan met onze vestiging, kunnen we dat zelf opvolgen. We kunnen checken of onze machines aanstaan of niet. Als dat niet het geval is en het café of de recreatiezaal is wel open, dan bellen we om te vragen wat er scheelt. Op dat vlak is internet voor ons echt een zegen. Dat hadden we jaren geleden al moeten hebben. Defecten komen natuurlijk altijd voor, maar door toestellen snel af te schrijven en tijdig te vervangen, hebben we daar vrijwel geen problemen mee. Een machine die niet werkt, brengt niets op en vertroebelt de relatie met onze klant. Dat willen we dus kost wat kost vermijden.”

“Op enkele jaren tijd is het aantal Belgische spelers verminderd van 300 tot een 80-tal.”

Limburg Manager: Is er een tweedehandsmarkt voor dergelijke toestellen, zoals er ook voor tweedehandse auto’s een markt is?
Tony Rus: “Doorheen de jaren heb ik er – dankzij vele bezoeken aan buitenlandse beurzen – afnemers voor gevonden, vooral in het buitenland. Het heeft wel wat moeite gekost, onder meer inzake transport en administratieve opvolging. Honderden voetbalmachientjes en flipperkasten internationaal vervoeren, dat vergt een goede organisatie. Die kennis van diverse buitenlandse markten heeft overigens nieuwe zakelijke kansen opgeleverd. Op dit moment kopen wij in China bijvoorbeeld ‘paardenkoersenspellen’ voor in casino’s, die wij vervolgens in Zuid-Amerika verkopen.”

S.K.

Eerdere Artikelen