Lidmaatschap van een werkgeversorganisatie is niet nodig om een succesvolle onderneming uit te bouwen. Natuurvoedingsbedrijf Damhert in Heusden-Zolder bewijst dat al jaren. Omdat gedelegeerd bestuurder Grete Remen in 2007 zegevierde in de Livia-award, de jaarlijkse trofee van het Unizo-ontmoetingsplatform voor vrouwelijke zelfstandige ondernemers Livia, komt daar verandering in. “Inderdaad, we hebben ons bij Unizo aangesloten. We kunnen ook moeilijk anders, als je er zo’n mooie prijs wint,” glimlacht ze. “Maar neen, we hebben eigenlijk nooit behoefte gehad aan netwerking of extern advies.” Wellicht hadden Grete, haar man Geert en broers Jan en Bert daarvoor vooral geen tijd. Van eenmanszaak in 1990 groeide Damhert namelijk uit tot een bedrijvengroep, die van vandaag samen een 80-tal medewerkers telt.
Als het van Grete Remen afhangt, blijft die groei nog een tijdje duren. Damhert introduceerde zopas ‘tagatose’, een natuurlijke suiker die uit lactose wordt verkregen. “Het is lactosevrij, maar wordt er wel uit afgeleid,” zegt Grete Remen. “We verwachten erg veel van deze nieuwe zoetstof. Het wordt op natuurlijke wijze geproduceerd, in tegenstelling tot aspartaam of andere synthetische suikervervangers. Tagatose smaakt hetzelfde als gewone suiker, maar heeft geen effect op de suikerspiegel in het bloed. Kortom: ideaal voor diabetici. Het heeft ook een lager caloriegehalte en er is geen risico op tandbederf. Tagatose heeft dus heel wat voordelen. Het kan ook gebruikt worden in alle voedingsproducten: broodbeleg, koeken, chocolade, chocomelk, enzovoort.”
Limburg Manager: Heeft Damhert tagatose zelf ontwikkeld?
Grete Remen: “Neen, het werd oorspronkelijk ontwikkeld door een Amerikaanse farmaceutische groep voor de behandeling bij darmkanker. Tagatose herstelt namelijk ook de darmflora. De Deense zuivelproducent Arla Foods kocht de licentie, maar slaagde er niet in om het tegen een competitieve prijs te produceren. Dat lukt ons wel. De productie – in joint venture met een Waals bedrijf – gebeurt bij Damhert 80% goedkoper. Alle nodige patenten zijn ondertussen aangevraagd. We hebben ook de al geproduceerde stocks in de Verenigde Staten en Denemarken opgekocht. Daarmee kunnen we enkele jaren verder. In een eerste fase reserveren we tagatose enkel voor onze eigen producten, maar daarna bestaat de kans dat we het ook zullen leveren aan andere voedingsproducenten om te gebruiken in hun voedingsmiddelen.”
Limburg Manager: Produceert Damhert de andere voedingsproducten die het verdeelt, ook zelf?
Grete Remen: “Voor de meerheid van onze producten hebben we afspraken met Belgische en buitenlandse fabrikanten, die onder het ‘private label’ Damhert voor ons produceren. We werken met exclusieve, eigen recepten. Onze suikervrije confituur heeft bijvoorbeeld een specifieke eigen samenstelling, die niet voor andere confituren wordt gebruikt. Zoutloze en vetarme sauzen, zoals mayonaise en mosterd, maken we wel zelf in een productiebedrijf dat we vorig jaar hebben overgenomen.”
Limburg Manager: Zijn er nog andere verwante bedrijven?
Grete Remen: “Damhert is inderdaad een bedrijvengroep, met Biofood nv als overkoepelende vennootschap. Biofood is ook ons biologisch merk in supermarkten. De andere firma’s zijn Haagland Reform, dat natuurwinkels bevoorraadt, 2Pharma, dat aan apothekers levert, Nutrilab, dat instaat voor onderzoek en ontwikkeling van nieuwe producten, zoals tagatose, en Damhert voor functionele voeding. Dat laatste omvat suiker-, gluten- en lactosevrije en zoutarme voeding, die we exclusief in grootwarenhuizen verdelen.”
Allergieën en overgewicht
Limburg Manager: Kortom, het heeft allemaal te maken met gezonder eten en drinken?
Grete Remen: “Wij spelen inderdaad in op de ziektes die – jammer genoeg – meer en meer opkomen, zoals suikerziekte, allergieën, overgewicht, enzovoort. Wij produceren eerlijke natuurlijke voeding, met eerlijke grondstoffen. Het is wel wat duurder, maar dat komt ook omdat wij niet aan massaproductie doen. Onze aanpak verklaart de naam van ons bedrijf. Een damhert is namelijk heel selectief in de keuze van voeding. De doelgroep van onze producten zijn mensen die er ook zo over denken.”
Limburg Manager: Hoe is het bedrijf eigenlijk ontstaan?
Grete Remen: “Mijn ouders hebben het zo’n 30 jaar geleden opgericht, als een eenmanszaak in natuurvoeding, zonder eigen merkproducten. Begin jaren ’90 hebben mijn man en ik, samen met mijn broers Jan en Bert, de zaak overgenomen. Dat was een sleutelmoment in de bedrijfsgeschiedenis. Na een tijd kozen we voor het eigen merk Damhert, met een eigen distributie. Dankzij dat ‘private label’ kregen we meer vrijheid, onder meer in de keuze van producten en recepten, prijspositionering, waar we verkopen, enzovoort. Vandaag vind je Damhert in grootwarenhuizen in heel België. Daarnaast zijn we sinds vorig jaar actief in de Nederlandse markt en dit jaar is daar nog verkoop in Noord-Frankrijk bijgekomen.”
Limburg Manager: Is het moeilijk om de taken tussen de vier familieleden duidelijk te verdelen?
Grete Remen: “Helemaal niet. Wij verstaan elkaar heel goed. Ook de zoon van mijn broer Jan is er drie jaar geleden bijgekomen en ook zijn partner werkt ondertussen in het bedrijf. Dat loopt allemaal zonder problemen. We weten heel goed van elkaar waar we mee bezig zijn. Dat danken we aan een efficiënte, open communicatie. We hebben een formeel familiaal overleg om de zes weken, maar we zien, spreken en bellen elkaar uiteraard dagelijks.”
Limburg Manager: U bent bedrijfsleider en moeder van drie dochters en één zoon, tussen 2 en 13 jaar oud. Hoe moeilijk is het om die taken te combineren?
Grete Remen: “Het lukt, maar het vergt inderdaad veel organisatie. Met telefoon en internet kan je tegenwoordig gelukkig veel van thuis uit regelen. Zonder avond- en weekendwerk kom je er niet, maar dat zal bij andere bedrijfsleiders niet anders zijn. Mijn gezin is mijn hobby. Tijd voor andere vrijetijdsbestedingen heb ik niet. Maar je hoort mij niet klagen. Enkele keren per jaar met de familie op vakantie gaan, lukt gelukkig nog altijd. Dat hebben we nodig. Och jawel, mijn man en ik hebben het goed in handen. Geert staat bij Damhert in voor de strategie op lange termijn, ik hou me bezig met het dagelijks beleid. En we hebben gelukkig heel goede medewerkers waaraan we veel taken in vertrouwen kunnen delegeren. Er heerst een uitstekende spirit in ons bedrijf.”
Oscaruitreiking
Limburg Manager: Was u verrast dat u de Livia-award won?
Grete Remen: “Toch wel. Ik kende die prijs zelfs niet. (lacht) Ze hebben mij op een bepaald moment gecontacteerd. We waren toen nog niet aangesloten bij Unizo, bij geen enkele werkgeversorganisatie eigenlijk. We zijn hier altijd in de weer met ons bedrijf, we hebben daar tot nu toe nooit tijd voor gehad. Ze hebben me dan gebeld om te zeggen dat ik genomineerd was, samen met twee andere kandidaten. Ze blijken tientallen bedrijven, waar vrouwen aan het roer staan, een beetje te volgen. Damhert dus ook. Ik moest vervolgens gewoon een cv insturen en daarna is de jury van de Liviaaward eens op bezoek gekomen, om ons bedrijf te leren kennen. Ze waren onder de indruk van onze structuur, aanpak en achtergrond. Dat ik laureaat was, vernam ik de avond zelf. Een mooi moment! Het was bijna een Oscaruitreiking. Jawel, zo’n prijs is een fijne stimulans.”
Limburg Manager: Kan een werkgeversorganisatie of beroepsvereniging, vooral via de contacten met andere bedrijfsleiders, geen goed klankbord zijn bij moeilijkheden of uitdagingen?
Grete Remen: “De meeste problemen of obstakels, zeker de commerciële, moeten we toch intern oplossen. Neen, tot op heden hebben we nooit de behoefte gehad om raad te vragen bij experts of andere bedrijven. Voor juridische kwesties hebben we uiteraard wel een advocaat, maar voor de rest… Als er zich iets voor doet, zoeken wij zo snel mogelijk intern naar een oplossing. Tot nu toe heeft dat altijd gewerkt.”
Limburg Manager: Als een vrouwelijke ondernemer eenprijs wint, wordt er steevast bij vermeld hoeveel kinderen ze heeft. Bij een mannelijke ondernemer blijft dergelijke informatie nogal eens achterwege.Valt u dat ook op? Stoort het u?
Grete Remen: “Ik merk dat ook, maar het stoort me niet. Ik ben er trots op dat mijn kinderen erbij worden vermeld. Dat men dat onderscheid maakt tussen mannelijke en vrouwelijke ondernemers heeft wellicht met het rollenpatroon te maken. De opvoeding van de kinderen komt toch nog altijd vooral op de schouders van de moeder des huizes terecht. Maar vier kinderen: dat run ik niet alleen. Mijn man helpt zeker mee. Wat ik minder fijn vind, zijn opmerkingen als: ‘Amai, ik begrijp niet hoe je dat doet: vier kinderen en een bedrijf leiden. Hoe hou je dat vol!’ Zo’n uitspraak vind ik echt verschrikkelijk! Het is mijn leven, ik breng daar heel veel offers voor, maar ik heb er zelf voor gekozen! Ik krijg privé ook wel veel hulp, dat kan niet anders. Helemaal alleen lukt dat niet. En het is inderdaad een verantwoordelijkheid. Je bent de spilfiguur in het gezin en een beetje in dit bedrijf. Maar ik klaag niet. Ik ben blij dat ik dit mag doen!”