Myra Noordhuis (ABS Shipping): vrouwelijke ‘kapitein’ in de havenwereld – “Het blijft een echt mannenbastion, maar daar heb ik weinig last van”

Op bijeenkomsten in de havenwereld is het altijd even zoeken naar vrouwen. Op managersniveau is 10 % een realistische schatting. ABS Shipping gaat nog een stukje verder. Dit scheepsbevrachtingsbedrijf wordt geleid door een vrouw, bovendien van Nederlandse afkomst. Myra Noordhuis trekt er zich weinig van aan: zij vond snel haar weg in deze harde wereld.

M.M.: Hoe bent u in de maritieme wereld terechtgekomen?
Myra Noordhuis: “Mijn vader was actief in de rederij, eerst in loondienst vanuit Groningen en later Oostende, waar we vanaf mijn zesde een tijd woonden. In 1991 startte hij voor eigen rekening met ABS Shipping, hier in Antwerpen. Zelf volgde ik een studie bedrijfskundige informatica. Ik werkte voor enkele bedrijven, telkens in de ‘customer service’. In 2002 maakte ik een ‘backpack’-reis door Zuid- en Midden-Amerika en een jaar later begon ik voor mijn vader te werken, als jongste bediende.”

M.M.: Voor uw vader werken, was dat gemakkelijk?
“We zijn anders, maar we kwamen – en komen – goed overeen. En ik deed stages bij andere bedrijven. Ik wilde alle aspecten van het beroep van dichtbij ervaren en ik werkte voor een reder en een ladingseigenaar. Een tijdje werkte ik in Cardiff, waar we een kantoor hebben. Ik wilde ook varen, maar dat werd me afgeraden. Maar ik ben wel in een kraan geklommen. Hoe ziet een lading eruit? Hoe verloopt het werk? Hoe kan ik de klant het best helpen?”

M.M.: In 2012 nam u de leiding over van uw vader?
“Mijn vader stopte gefaseerd. Eerst een dagje minder, dan nog een dagje minder, … Ook mijn moeder werkte mee, voor de administratie. Nu komt mijn vader geregeld langs, hij is als consultant aan het bedrijf verbonden. Het is goed om af en toe zijn mening te horen. We geloven allebei in de lange termijn, ik kijk misschien iets meer naar feiten en cijfers en hij is commerciëler dan ik.”

“Rotterdam en Antwerpen zouden meer moeten samenwerken.”

Tussenpersoon heeft functie
M.M.: Wat zijn de activiteiten van ABS Shipping?
“Wij zoeken volledige schepen voor klanten. Vooral ladingen tussen 1000 en 10.000 ton voor ‘coastal’ trajecten, van de Baltische tot en met de Middellandse Zee. Steentjes voor de asfaltindustrie of tuinen. Of staal. We verzorgen ook projectladingen: delen van een kraan, silo’s, buizen en dergelijke meer. Maar vooral bulk. Als tussenpersoon moeten we voldoen aan drie voorwaarden: we moeten weten wat er op de markt is, we moeten weten wat de klant wil en we moeten goed onderhandelen. Wij zoeken de beste oplossing voor de klant.”

M.M.: Is er nog voldoende bestaansreden voor tussenpersonen?
“Wij nemen werk van de klant uit handen, zodat die zich kan focussen op zijn ‘core business’. Bij conflicten tussen schip en ladingseigenaar is het handig als een tussenpersoon als buffer kan dienen. Daarnaast nemen wij desgewenst alle administratie voor onze rekening, met inbegrip van overslag en binnenvaart. Zo ontstaat een vertrouwensband tussen ons en de klant. Wij checken de haven, de ligplaats,… Wij nemen echt alles over, dat is ons ‘unique selling point’. En wij mikken zoals gezegd op samenwerking op lange termijn.”

M.M.: Zijn exclusieve samenwerkingen nog van deze tijd?
“Van klanten die op veel plekken prijzen vragen, is bekend dat die dringend een lading willen laten transporteren. Uiteindelijk ligt de prijs dan vaak hoger dan wanneer je een samenwerking uitbouwt op lange termijn. Maar de concurrentie is harder geworden. Vroeger respecteerde men vaker een aantal ‘gentlemen’s agreements’. Als een concurrent achter één van mijn ladingen zit, hoor ik dat gelukkig van mijn klanten zelf, dat is prettig.”

M.M.: Waar geniet u van, beroepshalve?

“Het ‘sluiten’ van een boot, waarbij echt alles goed is geregeld, geeft een kick. Wij checken alles goed vooraf, zodat het zelden gebeurt dat een boot wordt ‘gecancelled’. We proberen ervoor te zorgen dat de ligplaats vrij is, dat het schip op tijd de haven binnenvaart en dat het te vervoeren materiaal op tijd klaarligt. Want na het aanmeren heb je een vooraf afgesproken tijd om weer uit te varen, bijvoorbeeld 24 uur.”

Evenwicht tussen privé en zaken

M.M.: De maritieme wereld is een mannenbastion. Heeft u daar last van?
“Niet echt. Externen vragen soms of ze de zaakvoerder mogen spreken als ze mij aan de lijn hebben. Binnen de maritieme wereld horen ze aan mijn naam dat ik de dochter ben vàn. Dat helpt. Je moet natuurlijk wel je mannetje staan. Ook in Nederland. In Rotterdam zijn havenmensen veel directer dan hier, en daar moet je op tijd tegen ingaan. In Antwerpen horen de mensen wel mijn Nederlands accent, maar ik doe zaken op zijn Belgisch, net zoals mijn vader. ’s Middags gaan we lunchen met klanten, we sturen ze niet weg. Al mis ik hier soms het directe van Nederlanders, vooral met medewerkers had ik daar al eens last van. Nu geef ik dat bij een aanwerving altijd duidelijk mee: zeg het als je met iets zit!”

M.M.: Hoe vindt u het evenwicht tussen privé en zaken?
“Ik woon in Bergen op Zoom, dat is maar een halfuurtje rijden van hier. Ik heb een dochter van zes, mijn partner heeft zelf ook kinderen. Het is dus wel wat organiseren. Ik maak misschien te weinig tijd vrij voor het netwerken, voor het laten zien van mijn gezicht. Dat is een eeuwige strijd, geregeld werk ik via mijn laptop van thuis uit. Maar ja, dat is een algemeen probleem van vrouwen in de zakenwereld. Ik probeer mijn dochter duidelijk te maken dat ik er niet altijd kan zijn.”

M.M.: Bij netwerkevenementen in de haven bent u vaak een van de weinige vrouwen…
“Soms ben ik op reis, of ga ik naar ‘shipbrokers dinners’ – in galajurk, natuurlijk. Ach, de eerste keer dat ik naar een diner ging kreeg ik vijftien preken van mijn vader. Pas een beetje op, drink niet altijd mee. Ik let daar ook op en ik hou privé en zaken goed gescheiden. Soms mogen mensen je graag omdat je een vrouw bent en daar is niets mis mee. Als een buitenlands contact liever mij dan mijn mannelijke collega aan de lijn krijgt, dat moet toch kunnen? Het is een mannenwereld, dan is het leuk om af en toe zaken te doen met een vrouw.”

Fiche Myra Noordhuis 

• Wat u als kind wilde worden? “Geen idee. Moeder?”
• Werknemers: “Drie medewerkers, van wie één in Cardiff.”
• Hoeveel uur werkt u per week? “Voornamelijk tijdens kantoortijden en af en toe ’s avonds en in het weekend voor beurzen, bijeenkomsten, ‘shipbrokers dinners’ en zakenreizen.”
• Netwerken: “Lid van de Nederlandse Zeebevrachters Sociëteit en van de Antwerp Chartering Club. Ik vind dat Rotterdam en Antwerpen meer moeten samenwerken. Samen zouden ze de grootste Europese haven zijn. Rotterdam is goedkoper voor bulk, Antwerpen voor ‘breakbulk’.”
• Wat doet u in uw vrije tijd? “Reizen, lezen, salsadansen, sporten, uit eten gaan, vrienden bezoeken/ontvangen, dagjes uit met de kids en weekendjes weg met mijn partner.”
• Ligt er een boek op uw nachtkastje? “Een e-reader. Momenteel lees ik graag ‘chicklits’ om te ontspannen.”
• Favoriete vakantiebestemming: “Latijns-Amerika, maar dat staat even in de koelkast door de kinderen”
• Wie mag u ’s nachts uit bed bellen? “Iedereen die dicht bij me staat.”
• Tip voor (vrouwelijke) ondernemers: “Gebruik je vrouwelijke charmes, maar zorg ervoor dat je er geen misbruik van laat maken.”

Wim De Mont