EMMANUEL FRAEYE IN NAAM VAN DE VADER, DE ZONEN – BERT EN PIETER DENKVORM BLIK IN DE INTERNE (DESIGN)KEUKEN

Fraeye keukens en interieurs. Zelden een vlag geweten die zo goed de lading dekt. Dat ‘fraaie’ blijkt meteen ook de rode draad te zijn doorheen het privéleven van de huidige generatie zaakvoerders. Overal en altijd gaan Bert en Pieter Fraeye op zoek naar het esthetische, het kwalitatieve, het vindingrijke. Een gesprek met twee broers en een echtgenote, telgen van een rijke familiale traditie.

PIETER FRAEYE we willen onze markt nog verder uitdiepen en nog een beetje groeien.

DOOR CHRISTOPHE DE SCHAUVRE (TEKST)

en Thomas de Bruyne (FOTO’S)

Strakke lijnen. Smaakvolle vormgeving. Nobele materialen. Rondstappen in de indrukwekkende showroom te Ardooie vormt een esthetische belevenis op zich. Hier wordt interieurdesign duidelijk met de grote i geschreven. Ook al focust de communicatie van het bedrijf zich op keukens, eigenlijk staat Emmanuel Fraeye voor totaalinrichtingen. “Een dressing of een badkamermeubel leent zich nu eenmaal minder als eyecatcher in de communicatie,” begint Bert Fraeye, samen met zijn jongere broer Pieter zonen van Emmanuel en de derde generatie in de meubelmakersfamilie. “Voor veel mensen vormt de keuken de leefomgeving. Het is de plaats waar ze de meeste tijd doorbrengen, waar de gezinsleden elkaar ontmoeten, waar er teruggeblikt wordt op de voorbije dag…”

Net zoals Emmanuel deed, traden ook jullie in vaders voetsporen. Lag dat voor de hand?

Bert Fraeye: “Nee, we hebben beide eerst andere horizonten opgezocht. Ik ben ingenieur van opleiding en ben 2,5 jaar actief geweest in de sector van de automatisering. Een totaal andere sector, hoewel nu ook weer niet zo vreemd. Ik ben opgegroeid in een wereld van ondernemen, van vormgeving ook. Op een blauwe maandag maak je dan de bedenking: ik werk hard week na week, maar het begon stilaan te kriebelen om een stap richting de zaak te zetten. Tien jaar geleden heb ik dan de keuze gemaakt om de zaak van vader verder uit te bouwen.”

Pieter Fraeye: “Ik ben iets jonger dan Bert en heb eveneens eerst andere watertjes doorzwommen. Ik ben pas in 2006 aan boord gekomen. Een bedrijf als het onze kan je niet alleen leiden. Het blijft een complex gegeven, omdat Emmanuel Fraeye heel uiteenlopende disciplines omvat: ontwerp, verkoop, studie, productie montage, plaatsing … Je moet voortdurend op je qui-vive zijn en trachten vooruit te lopen op de nieuwe trends en marktbehoeften.

SIGNATUUR

Hoe verliep die overdracht naar de volgende generatie?

Bert: “Prima, ook omdat onze ouders tot op vandaag nog steeds actief zijn in de zaak. Al zetten Pieter en ik vandaag de lijnen uit.”

“Daar is wel een lang aanlooptraject aan voorafgegaan. Samenwerken met je vader, moeder, broer en ook je echtgenote (Berts vrouw, Lies De Mûelenaere, werkt mee in de zaak – red.) … aan valkuilen geen gebrek. We hebben dan ook een externe professionele consultant onder de arm genomen om ons in dit proces te begeleiden.”

Pieter: “Het gaat om een team dat zich toelegt op het in goede banen leiden van de overdracht van familiale bedrijven. Kijk, ieder van ons is emotioneel betrokken bij de zaak en wil eigen accenten leggen. Dan is het goed dat een buitenstaander die verschillende standpunten objectief tegen het licht houdt en de beste oplossing aanbeveelt.”

Maakt de signatuur van een familiaal bedrijf een verschil tegenover andere ondernemingen?

Bert: “Dat denk ik wel, ja. Onder elk van onze realisaties staat de familienaam getekend, een niet onbelangrijk detail. Dat houdt in dat we ons persoonlijk verbinden met de klant. Letterlijk en figuurlijk. We luisteren naar zijn wensen en houden de communicatielijnen kort. Dat zorgt voor betrokkenheid.”

“Pieter en ik volgen elk project van nabij op, wij kénnen onze klanten. Eerlijkheid, betrokkenheid, passie voor ondernemen. Het zijn waarden die we met overtuiging cultiveren.”

Pieter: (instemmend) “Ook onze medewerkers stappen mee in die visie. We zoeken mensen die zich willen ontplooien en geven hen daar alle kansen toe. Iedereen wordt bij de voornaam aangesproken. De vlotte werksfeer, de aandacht voor elke medewerker, het evenwicht tussen werk en privé, ook dat zijn zaken die een familiebedrijf typeren, denk ik.”

Je moet voortdurend op je qui-vive zijn, zei je net, maar hoe kan je vooruitlopen op de markt?

Bert: “Dat is een kwestie van alert zijn, je ogen en oren open houden. Welke nieuwe materialen maken hun opwachting, welke innovatieve technieken bieden opportuniteiten? Lifestyle, leefomgeving, de sociale omstandigheden … het evolueert tegenwoordig allemaal ontzettend snel. We kijken dan ook onophoudelijk rond naar wat er reilt en zeilt, veel ook in het buitenland.”

Vormen materialen dan het vertrekpunt?

Bert: “Voor een stuk wel, want van daaruit kan je gaan ontwerpen en elementen bedenken die het leefcomfort bevorderen. Het allerbelangrijkste blijft evenwel je actief inleven in de situatie van de klant om echte toegevoegde waarde te creëren. Niet alleen in zijn leefsituatie van vandaag, maar ook hoe die de komende twintig tot dertig jaar zal evolueren. Onze creaties moeten hun meerwaarde blijven waarmaken, ook wanneer bijvoorbeeld de kinderen het huis uit zijn.”

Waar plaats je het aspect ‘design’ binnen de productontwikkeling?

Pieter: “Het design bepaalt de sfeer van de woning. Daar kan je niet licht over gaan. Het is het eerste wat je ziet en ervaart als je onze producten ontdekt.”

“De interieurelementen moeten tijdloos zijn in hun stijl. Dat bereik je door te opteren voor strakke lijnen en uitgepuurde vormen. Tegelijk moet je oog hebben voor de persoonlijkheid van de woning én van de klant, het ontwerp moet goed aansluiten bij de beide. Accenten, zoals decoratieve objecten, mogen best trendy en actueel zijn, zo lang de basis maar tijdloos overkomt.”

Hoe kan je de persoonlijkheid van de klant een plaats geven in het ontwerp?

Bert: “We nemen de tijd om inzicht te verwerven in de leefsituatie van de opdrachtgever. Op basis daarvan zoek je een compromis tussen vormgeving en materialen enerzijds, de meer praktische aspecten en de beleving anderzijds. De stijl zal niet zoveel verschillen, het zit ‘m vooral in details. Denk bijvoorbeeld aan de meer gedetailleerde binnenafwerking van een meubel of praktische ingrepen om het leefcomfort te verhogen.”

ESTHETISCHE GENOEGENS

Inzake compromisstreven: hoe brengen jullie werk en gezin in balans?

Lies De Mûelenaere: (valt in) “Door er tijd voor te maken! Dat moet gewoon. We beschikken natuurlijk niet over zeeën van tijd, laat staan vrije tijd; maar die vullen we wel optimaal in.”

“Hoe? Door bewust te kiezen voor zinvolle dingen. Zelf gezond koken, samen eten, een weekendje uit met de kinderen (Bert en Lies hebben drie kinderen van 6, 5 en 3 jaar – red). Verjaardagen uitgebreider vieren. Een goede band onderhouden met de kinderen.”

Bert: “Ons gezin vormt de prioriteit, maar ook de persoonlijke ontwikkeling is een belangrijk thema in ons leven. Aangevuld met sporten, eens ontspannen met goede vrienden. Uiteindelijk is het vooral een kwestie van plannen en goede afspraken maken. Dan lukt het wel.”

“De regel luidt: in het weekend spenderen we geen tijd aan zaken die we niet leuk vinden.”

Pieter: “Bij ons is er een tweede kindje op komst, dus moeten ook wij steeds beter plannen en de juiste evenwichten zoeken. In deze fase van ons leven blijft er weinig vrije tijd over.”

Is iemand die dagelijks met mooie vormen en lijnen bezig is per definitie ook een kunst- en cultuurliefhebber?

Bert: “Als het even kan nemen we graag de tijd om een museum of tentoonstelling te bezoeken. Wij houden absoluut van mooie zaken en dan kan het over om het even welk object gaan. Een schilderij, een beeldhouwwerk, audiovisuele creaties … zolang het maar puur is. Het moet mij raken.”

(denkt na) “Een strakke en tijdloze vormgeving zal altijd mijn aandacht opeisen. Ik heb dus ook geen idolen in de kunst, niemand die ik actief van dichtbij volg. Ik verkies het ontdekken en het verrast worden boven een verplicht nummertje met een grote naam.”

Pieter: “Het hoeven inderdaad niet altijd de grote en beroemde kunstenaars te zijn. Soms kan een werk van een onbekend of beginnend iemand je totaal van je sokken blazen, terwijl werken van zogenaamde meesters je koud laten.”

“Die filosofie hanteren wij ook in onze zaak: wij pakken niet uit met grote merknamen, maar willen de mensen wel raken met onze creaties.”

Speelt muziek een grote rol in het leven van de familie Fraeye?

Lies: “Jazeker, maar ook hier zonder uitgesproken voorkeuren. Pop, rock, blues, jazz, klassiek … we smaken het allemaal. We luisteren zeer bewust en kiezen de muziek op maat van het moment, de sfeer en de gemoedsgesteldheid.”

“De radio staat eigenlijk zelden op. Nee, dan liever een geschikt stukje via de iPod. ’s Morgens in de auto op weg naar de zaak kan dat iets totaal anders zijn dan ’s avonds in de gemakkelijke zetel. Er zijn zoveel mooie stukken muziek, een stuk voor ieder moment.”

Waaraan geef je graag geld uit?

Bert: “Aan mijn echtgenote.”

Lies: (proest het uit)

Bert: “Nee eerlijk: aan kwaliteitsvolle dingen. Of het nu om kledij, voeding, een auto of wat dan ook gaat; het moet degelijk zijn. Geen dertien-in-een-dozijn rommel, maar kwaliteit. Kwaliteit in materiaalgebruik en kwaliteit in vormgeving. Ook in het restaurant houden we van ontdekken en ons laten verrast worden. Wereldkeuken? Laat maar komen!”

Pieter: “Kwaliteit betekent niet noodzakelijk het duurste of het meest opzichtige. In onze Belgische bistro’s krijg je vaak uitstekende bereidingen voorgeschoteld, het moet niet altijd een sterrenkeuken zijn.”

En afgezien van de keuken, hoe zit het met de wereld?

Bert: “Als er maar water in de buurt is, wil ik overal heen. Graag, en liefst met het hele gezin in een zonnige omgeving. Ook dan is het alweer een kwestie van de juiste balans vinden: even een goed boek erbij nemen, een wandeling maken, wat bewegen en afwisselen met pure rustmomenten.”

Lies: “We hebben fantastische herinneringen aan recente trips naar Marrakesh en Jordanië. De cultuur, de soms ongelofelijke verschillen tussen armoede en rijkdom op een beperkte oppervlakte, de diepere zingeving van de lokale bevolking, de waarden …”

ZELFONTPLOOIING

Het woord ‘waarden’ valt hier niet voor de eerste keer. Welke waarden wil je graag meegeven in de opvoeding van je kinderen?

Bert: “Kinderen moeten zich maximaal kunnen ontplooien en verder kijken dan het dorp onder de kerktoren. De wereld is groter dan dat, er valt enorm veel te beleven en te ontdekken. We willen ze vooral bewust maken van het grotere beeld en hun eigen potentieel.”

Zou je het fijn vinden als ze later jouw voetsporen drukken?

Lies: “Grappig, we hadden het er deze morgen nog over met de kinderen. Eentje wil politieman worden, een tweede vuilnisman en de derde vond samenwerken met papa helemaal wel een goed vooruitzicht.”

“Ach, op die leeftijd maak je nog geen concrete plannen, ik wens alleen dat ze studie- of werkervaring opdoen in het buitenland. Dat werkt hoe dan ook verrijkend.”

Bert: “We gaan hen in elk geval niet pushen om in de zaak te komen, maar als ze dat echt willen, zullen we hen evenmin tegenwerken. Zo is het met Pieter en mezelf ook gegaan, onze ouders verplichtten ons niet maar verwelkomden ons wel.”

“Ondernemen is vandaag vooral hard werken. Maar als je begeesterd bent en met passie werkt, dan ben je er volgens mij klaar voor. Eigenlijk moeten kinderen vooral doen wat ze graag doen, we zien wel hoe het loopt.”

Hoe zien jullie de toekomst van Emmanuel Fraeye?

Pieter: “Je kan nooit voorspellen hoe de zaken zullen evolueren. Misschien zitten we over tien jaar wel met een totaal gewijzigde markt, of werken we met een ander product. Ons enige concrete plan is onze aanwezigheid op de markt verder uitdiepen en op die manier nog een beetje groeien.”

Bert: “Geen groei om de groei. De grootste zijn interesseert ons niet. Maar we streven een diepere penetratie van onze huidige markt na en dat zal ongetwijfeld een uitbreiding van het team inhouden.”

“Zelf hoop ik in elk geval nog heel lang mee vorm te geven aan ons bedrijf. Jonge mensen aantrekken en begeleiden om met z’n allen iets achter te laten voor de komende generaties, iets terug te geven aan de maatschappij.”