Warniers is een naam als een klok in Sint-Truiden en weerklinkt zelfs tot ver buiten Haspengouw. Optiek Jo Warniers bestaat dan ook al bijna 50 jaar en intussen staat de tweede generatie aan het hoofd. Dochter Ann Warniers (43) is nu het gezicht van de optiek. Samen met haar echtgenoot Gilbert Vandevelde (50) runt ze met branie deze familiezaak. Dat hij vaak wordt aangesproken als meneer Warniers, neemt hij er graag bij. “Zeg maar Jo, reageer ik dan,” aldus Gilbert Vandevelde. Samen met hun kinderen Pauline (8) en Gil (11) portretteren we het ondernemende modelgezin Warniers.

“We werken hard, maar zien onze kinderen wel opgroeien.
Dat stemt me gelukkig.”

“Je hoort het niet zo vaak, dat een man zijn carrière  een heel nieuwe wending geeft door mee in de zaak van zijn echtgenote te stappen,” zegt Ann Warniers. Het was allerminst een evidente keuze, zo blijkt. Al evenmin was het Anns toekomstplan om de zaak van haar ouders over te nemen. “Ik heb een MBA in hotelmanagement en heb een deel van mijn studies in Zwitersland gedaan. Het runnen van een hotel was echt mijn ding. Ik heb twee jaar gewerkt bij het Scholteshof, het levenswerk van Roger Souvereyns en toentertijd toch twee Michelin-sterren.”

Waarom draaide het anders uit?

Ann: “Met een familiezaak weet je dat een overname ooit aan de orde komt. We zijn met drie kinderen thuis en mijn ouders hebben het voorstel aan ons alle drie gedaan om in alle vrijheid te kiezen wat je wil gaan doen. Mijn twee broers toonden geen interesse.”

“Het was geen gemakkelijke beslissing en ik heb er lang met Gilbert over gepraat, Voordien had ik het ondernemerschap nooit als een optie gezien. Maar zo’n kans kon ik niet aan me voorbij laten gaan.”

Gilbert: “De overgang is heel geleidelijk gebeurd. Het liet ons ook toe om een opleiding tot opticien-optometrist te volgen.”

Dat hebben jullie beide gedaan?

Gilbert: “Ja, ook al had ik een carrière uitgebouwd elders. Ik heb een technische opleiding genoten en was verkoopsverantwoordelijke voor  technische machines in de industrie voor de Benelux. Wellicht was de ‘klik’ er meteen omdat onze beide ervaringen en interesses – Anns knowhow van management en marketing en mijn voorliefde voor techniek en verkoop.  Uiteindelijk zijn we er volluit voor gegaan.

Hoe is de rolverdeling tussen jullie beide?

Ann: “We hebben een team van 8 mensen in onze zaak, dus dat vergt alvast enig management. Gilbert bekommert zich over de oogmeting van de klanten en het verkoop-technische. Geen enkele bril gaat de deur uit zonder zijn controle. Ikzelf volg de collecties op en alles wat met de communicatie en marketing te maken heeft. We zorgen er steeds voor dat we beide in de winkel aanwezig zijn.”

Hospitality heet dat, één van de kernpeilers van het hotelmanagement?

(lacht) Ann: “Absoluut, klanten onthaal je altijd als koningen. Met gastvrijheid en  klantvriendelijkheid maak je ‘het’ verschil. We hebben bijvoorbeeld een ‘receptie’, waar een vriendelijke dame de klanten meteen verwelkomt.  De ene komt een nieuw montuur kiezen, de andere wil zijn bril afhalen of het gaat om een technisch probleem… Zo kunnen we klanten meteen helpen of doorverwijzen naar de juiste medewerker. En tijdens het wachten krijgt de klant een drankje aangeboden in onze lounge .”

Dat is een lovenswaardige aanpak, maar toch niet altijd evident?

Ann: “Nee, ‘s zaterdag is het vaak erg druk, maar dat mag geen afbreuk doen aan je klantenrelatie en kwaliteit.  Anderzijds, als het echt druk is,  zorgt dit voor soort buzz waar ons team handig weet mee om te springen. Een goed gecoacht team kan met druk omgaan. ”

Jullie delen ook nog eens de zakelijke besognes naast het familieleven. Kunnen jullie werk en privé goed loskoppelen?

Gilbert: “Dat proberen we toch. Zondag is sowieso heilig. Dan staat onze familie centraal. Wat we ook doen of moeten doen, het zal zoveel mogelijk samen met de kinderen zijn.”

Ann: “Intussen hebben we toch een uitgekiende rolverdeling en dat werkt uitstekend. Woensdagnamiddag is bijvoorbeeld mijn vrije dag om dingen met de kinderen te doen.  ‘Quality time met de kinderen is prioriteit’.  Daarentegen neem Gilbert de vrijdag voor zijn  rekening en hij brengt de kinderen alle dagen naar school.”

Gilbert: “Dat is een echt luxe. ‘s Morgens rustig met je kinderen ontbijten en hen naar school brengen. In mijn vorig leven begon je de dag al gehaast, want de zoveelste file wacht op je. Terwijl ik nu met de auto binnendoor tussen de velden naar het werk kan rijden en de konijntjes voor me zie wegspringen.”

“Ik heb een MBA in hotelmanagement en had het ondernemerschap nooit als een optie gezien. Tot de opvolging plots aan de orde kwam. Die kans kon ik niet laten schieten.”

Je hebt als werknemer voor het hazenpad gekozen, hoewel je deze optiek-zaak met evenveel ambitie runt. Hoe blazen jullie stoom af?

Gilbert: “Ik ben een natuurmens. Op vrijdag probeer ik zoveel mogelijk in mijn tuin te werken. Daar kikker ik echt van op. Of eens een pint pakken met de vrienden of het sociaal engagement dat ik me de Rotary tracht te doen, ontspannen mij.

Ann: “Zijn tuin neemt niemand hem af. We hebben eerst in een appartement gewoond, maar dat zou echt niet meer werken nu. Zelf zit ik in een kookclub. Met een aantal dames gaan we dan in de leer bij een chef die ons leert om bijvoorbeeld kreeft goed klaar te maken. De betere keuken zeg maar, geen moleculaire gastronomie of zo. En afwassen doen we niet, dat is tegen de beginselen van onze kookclub.” (lacht)

Dat klinkt goed, maar vertel ons hoe je zo je figuur blijft behouden?

Ann: “Het is vooral door hard te werken, denk ik. Ik ben constant bezig en heb geen tijd om te snoepen tussendoor.  Ik ben nogal veeleisend, vooral voor mezelf.  Dat zal er ook wel mee te maken hebben ”

“Op woensdag ga ik tennissen. Vroeger kwam ik gewoon niet aan sport toe. Maar doordat Pauline tennis speelt en ik maar zat te kijken vond ik het nuttiger om zelf een balletje te slaan.”

Je weet als geen ander hoe het voelt als kind van hardwerkende middenstanders, pak je bepaalde zaken anders aan denk je?

Ann: “Goh, niet bepaald. We zien onze kinderen elke dag. Mijn ouders wonen nog steeds aan de zaak en mijn mama zorgt ‘s middags voor een warme maaltijd. De kinderen komen ‘s middags van school hier mee-eten en dat is een grote luxe.”

Pauline vertelde dat ze op de tekenacademie zit en Gil voetbalt, herkennen jullie zich in de vaak voorkomende verzuchting van ouders dat ze het gevoel hebben een taxibedrijf te runnen?

Ann: “Ook dat valt best mee moet ik zeggen. Gil heeft voetbaltraining op woensdag en vrijdag en de matchen zijn vaak op zaterdag. Zijn opa gaat dan mee. Een match op zondag mis ik nooit en ik moet bekennen dat ik dan luidkeels sta te supporteren.  Anderzijds heb ik toch liever dat mijn kinderen veel om handen hebben en actief bezig zijn dan dat ze uren slijten achter de televisie of computer. De naschoolse activiteiten zijn zo gekozen dat ze goed combineren met mijn agenda. Ook tijdens vakanties vinden ze het fijn om eens een kamp te volgen.”

Is er echt vakantie voor jullie weggelegd?

Gilbert: “Er is sowieso een jaarlijks verlof, dat biedt ons en de medewerkers de kans samen met het gezin op vakantie te gaan. Wat we ook leuk vinden, is een weekendje aan de kust.  Op vrijdag vertrekt Ann met de kinderen  al naar zee en kom ik, na het afsluiten van de zaak, zaterdagavond met de trein na”.

OVER OPTIEK JO WARNIERS

Naast een optiekzaak die dagelijks gerund werd door Anns mama had haar vader een eigen glasfabriek waarbij de optische glazen werden gemaakt en bewerkt. Het bedrijf was daarmee het aanspreekpunt voor heel wat opticiens in de Benelux.   Vooral voor de glazen op hoge sterkte was ”Lors Optical” gekend. “Wat we deden, was zo uniek en gespecialiseerd dat er wereldwijd maar vijf spelers als potentieel overnemer in aanmerking kwamen,” zegt Ann Warniers. Door deze hoge mate van techniciteit was het verderzetten van de glasfabriek niet aan de orde, al heeft Gilbert Vandevelde zich wel toegewijd aan het opvolgen van het technisch aspect van brillen zoals precisie bij het inslijpen van het glas en glasadvies.

Optiekzaak Jo Warniers mag dan al een uitgebreid en seizoenswisselend gamma aan brillen hebben, het is opmerkelijk dat ze ook zelf een brillenlijn op de markt hebben gebracht “Warnini” heet deze collectie en het concept daarvan is geschoeid op een verregaande zorg voor elk detail gaande van de kleur tot de pasvorm en de kwaliteit. “Warnini heeft een evenwichtige prijs-kwaliteitverhouding en heeft zowel modellen voor tieners tot zestigplussers. Om een idee te geven: voor een montuur zit je rond de 216 euro.” Heel anders is het met de merken als het Deense Lindberg of het Oostenrijkse Silhouette die ook monturen hebben vervaardigd uit hoogwaardige materialen zoals 18 karaat goud of buffelhoorn.  Deze juweel-monturen liggen wel te verstaan in een hogere prijsklasse.

www.optiekjowarniers.be