Filmopstekers

De plichtsbewuste manager in u wil eindelijk eens beginnen met het lezen van ‘The McKinsey Mind: Understanding and implementing the Problem-solving Tools and Management Techniques of the World’s Top strategic Consulting Firm’? Weet dan dat er uit iets simpels als een goedgemaakte, of zelfs een minder goedgemaakte film minstens evenveel bruikbare managementtips te halen zijn. ‘Wie stout is, bereikt meer’ is bijvoorbeeld een Bond Zonder Naam-wijsheid from hell, maar daarom niet minder waar. Wel integendeel: kijk maar eens hoe julia Roberts haar stoutheid als belangrijkste wapen hanteert in ‘Erin Brockovich’. Dat het leven aan de durvers is, wist u natuurlijk al lang, maar had u de volgende films al eens op een andere manier bekeken?

DOOR JAN VLAEMINCKX (TEKST) DEBORA LAUWERS (ILLUSTRATIE)

Wie braaf is bereikt niets

In het bevreemdende ‘A Serious Man’ (2009) van de gebroeders Coen valt de Joodse wiskundeprofessor Larry Gopnik, schitterend neergezet door Michael Stuhlbarg, ten prooi aan de ene tegenslag na de andere. Zijn benoeming aan de universiteit komt in het gedrang, hij wordt bedreigd door een Koreaanse student én zijn echtgenote bedriegt hem openlijk met een ander. En van lateraal denken heeft de brave man helaas nog nooit gehoord. Kortom, de zinloosheid van het leven in al zijn facetten. ‘When the truth is found to be lies, and all the joy within you dies, zou je dan niet beter iemand zoeken om van te houden?’, vraagt zangeres Grace Slick van Jefferson Airplane zich af in ‘Somebody To Love’, de song die een zeer belangrijke rol speelt in de film. Dat we allemaal iemand nodig hebben om van te houden, is een wijsheid die wel vaker werd geponeerd in de muziekgeschiedenis, maar iemand had Larry Gopnik best wel eens mogen vertellen dat je weinig of niets bereikt als je braafjes je noodlot zit af te wachten.