Brasserie de Groene Hendrickx ontpopt zich tot charmehotel

Brasserie De Groene Hendrickx is een naam als een klok. Deze Hasseltse glorie heeft zich zelfs ontpopt tot een heus charmehotel. Kenmerken?
Een thematische inrichting gebaseerd op Hasseltse smaakmakers. “De brasseriegeest is behouden,” merkt uitbater Godfried Groven op. “We willen geen trendy designhotel zijn, maar een hotel op maat van deze stad.” Dat wil zeggen: gezellig, smaakvol en warmhartig. Het jonge architectenbureau Ma°Mu tekende de lijnen uit en… die mogen er zijn.

Door Christophe De Schauvre (tekst) en Philippe Van Gelooven en Monique Bogaerts (foto’s)

De Groene Hendrickx, gevestigd in een voormalige jeneverstokerij, is een bekende brasserie in Hasselt. Om de gezelligheid, om de uitstekende kaart én ook om het ruime achterliggende terras. Toen deze zaak in 2001 werd overgenomen door The Lodge-Group, was het duidelijk dat er hier en daar zou worden gesleuteld aan de formule. “Niet dat we radicaal van koers zouden veranderen,” zegt uitbater Godfried Groven, “dat zou al te gek zijn. Het succes van de brasserie was altijd dat gezellige, ongedwongen karakter.” Evolutie, eerder dan revolutie was dus geboden en met Luc Peters – de man die met zijn Lodge-Group al heel wat andere brasserie-hotels met succes heeft overgenomen – had De Groene Hendrickx een manager die vernieuwing nooit zomaar opdringt.

Extra ruimte

Hoe een brasserie na al die jaren plots evolueert naar een hotel, is vooral te danken aan het hoekpand aan de Zuivelmarkt en de Melderstraat, zo blijkt. “Er werd een nieuwbouwproject ontwikkeld,” herinnert Groven zich. “En hoewel dit als appartementsblok zou worden opgetrokken, was dat eigenlijk een unieke kans voor De Groene Hendrickx om het hele concept te gaan herbekijken.” The Lodge-Group zag in dat nieuw te ontwikkelen hoekpand een uitgelezen kans om extra ruimte bij te krijgen in de verder volledig volgebouwde straat. “Waarom De Groene Hendrickx niet omtoveren tot een hotel-brasserie,” klonk het tijdens de gesprekken tussen Th e Lodge- Group en brasserieuitbater Groven.

Oude glorie en nieuwe mogelijkheden

Dat er boven de brasserie ook nog heel wat ruimte beschikbaar was, maakte het plaatje helemaal compleet want met de combinatie van oude jeneverstokerij én aanpalende nieuwbouw zouden er zo genoeg hotelkamers kunnen worden ingericht. Technisch was dit echter niet van de poes. “Het is geen gemakkelijke opdracht om een authentiek pand te gaan renoveren, tegelijkertijd open te maken naar die nieuwbouw én zonder al te veel hinder te veroorzaken voor de brasserie,” gaat Groven verder. “We konden het niet maken om de zaak hier zo maar voor onbepaalde tijd te sluiten.”

Architectenvernuft

Het technische denkwerk dat aan het nieuwe hotelconcept is voorafgegaan, mag helemaal op het conto geschreven worden van het architectenduo Jeroen Maesen en Nico Mullens. Hoewel hun kantoor Ma°Mu nog nooit eerder een hotel heeft uitgetekend, namen ze de opdracht ter harte. “Gelukkig was het oude gebouw niet geklasseerd, want dan was de klus nog complexer geweest,” zegt Jeroen Maesen. “Het was ook voor ons een beetje gissen naar de staat van de originele constructie, maar het viel goed mee.” De jonge architecten wisten zelfs het pand in ere te herstellen door de gewelfde plafonds die vrijkwamen te gaan integreren in hun ontwerp. Bovendien hebben Jeroen Maesen en Nico Mullens zich niet enkel gehouden tot het bouwkundige aspect, ook over de invulling van het hotelconcept mochten ze meedenken. “Heel fijn is dat om die vrijheid architecten komen we immers tot nog betere resultaten als we alles mee kunnen vormgeven.”

Unieke bouwheer-architectrelatie

Hoe The Lodge-Group als bouwheer bij de plannenmakers van Ma°Mu uitkwamen, blijkt te danken aan een fiets-schappelijke band tussen Jeroen Maesen en hoteluitbater Godfried Groven. “We zijn goede vrienden en het is dankzij die persoonlijke band dat we in de beste verstandhouding hebben kunnen samenwerken. Jeroen heeft het hele project op de voet opgevolgd en omwille van de complexiteit zat hij ook meer hier dan op zijn kantoor,” aldus Groven die van Lodge-topman Luc Peters verregaande verantwoordelijkheid kreeg om de plannen met De Groene Hendrickx van nabij te volgen.

Eigengereid concept

Als je een nieuw hotel wil openen, ga je maar beter niet over één nacht ijs. Het is de verdienste van De Groene Hendrickx dat het goed heeft nagedacht over wat het wilde zijn en vooral wat het absoluut niet wilde zijn. “Geen trendhotel, wèl een charmehotel,” klinkt het samenvattend. Geen in blauw buislicht ademend designoord, wel een verderzetting van die brasseriesfeer: gezellig en ongedwongen. “De Groene Hendrickx is ook anders dan een keten-hotel waar je altijd diezelfde standaardkamers aantreft. Daarom hebben we gezocht naar een concept waarbij de charme van het oude gebouw in de verf kon worden gezet.”

Hasselts smakenpallet

Uiteindelijk werden er 22 kamers gecreëerd waarvan er 6 in het authentieke pand en 16 in de nieuwbouw. “Maar elk van die kamers is gebaseerd op sfeerbepalende thema’s,” licht Nico Mullens toe. Atypisch voor een hotelgroep is de keuze om de stad en de geschiedenis ervan te laten spreken in de inrichting van die kamers. Zo kwam men tot zes smaak- en spraakmakende thema’s die typerend zijn voor Hasselt met name de Japanse tuin, speculoos, mode, jenever, De Lange Man en Hendrik van Veldeke.

Uitwerking

“Elke themakamer ademt een eigen sfeer uit aan de hand van vormelijke accenten, afbeeldingen of kleur- en materiaalgebruik, zeggen de Ma°Mu-architecten. “Voor het thema jenever hebben we bijvoorbeeld groene Smeets-flessen geïntegreerd in de kamer. Mode wordt dan weer getoond in kamerhoge fotoprints uit de collectie van de Hasseltse ontwerpster Joke Houbrechts.” De speculoos-kamers kreeg een uitgesproken speculoosbruin kleurenpallet met Arte-behangpapier als kaneeltoets, terwijl het Japanse thema terugkomt in kleurenprints van bamboe en gebruik van witte kiezel in de badkamer. Anders is het met de legende van Lange Man dat striptekeninggewijs op de muur staat en dichter Hendrik van Veldeke die uiteraard op meest passende wijze, namelijk met zijn gedichten, op de muren prijkt.

Door de grote poort

De grote toegangspoort, een kenmerkend element van De Groene Hendrickx, fungeerde tijdens het hele verbouwingsproces als enige toegangsweg voor de meer dan twintig verschillende aannemers en al hun bouwmaterialen. Diezelfde poort vertolkt nog altijd een elementaire rol in het hele brasseriecharmehotelverhaal. Het is immers het verbindingsstuk tussen de brasserie, de hotellobby en tegelijk is het een architecturaal visitekaartje. “We hebben de lobby in de kelder ondergebracht en verder uitgegraven zodat deze onder de brasserie ligt,” wijst Jeroen Maesen op een trapsgewijze verbondenheid die zo ontstond tussen respectievelijk brasserie, de sanitaire ruimtes, de lobby met lift en trap en ook de fraaie hotelbalie.

Balans

Het respect voor het karaktervolle gebouw, gecombineerd met de hedendaagse inkleding van de nieuwbouw, bewijst dat de jonge architecten al bijzonder veel maturiteit hebben. Eenvoudige ingrepen zoals het uitlichten van de gewelfde plafonds, mooie detaillering zoals in de met leer beklede wand achter de balie, of de informatieve stalen deurklinken aan de toiletten zijn echte sfeermakers. “Door te werken met natuurlijke materialen zoals hout blijft die referentie naar de vroegere brasseriegeest behouden,” klinkt het bij de jonge dertigers.

Modernisering

Ook de brasserie zelf ontsnapte niet aan een grondige opsmukoperatie, al is de imposante toog gebleven. “Ook hier zijn het vooral moderniseringsingrepen geweest,” merkt Groven nog op, “dingen die niet meteen zichtbaar zijn voor het publiek, zoals een in de toog geïntegreerd bakelement waar je ‘s morgens à la minute een eitje kan laten bakken. De hotelgast moet zich hier vooral thuis voelen.” De keuken zelf is dan weer grondig uitgebreid met oog voor de hoogste normeringen en de nieuwste snufjes en de plaats die de brasserie hieraan inboet, werd gerecupereerd in het nieuwbouwgedeelte. De ingebouwde gashaard tussen het oude en nieuwe gedeelte is hier een echte sfeermaker.

De charme van het charmehotel?

De buitengevel van De Groene Hendrickx toont helemaal de nieuwe richting dat het is ingeslagen. “Voordien maakte die gevel een gesloten indruk, maar nu hebben we de ramen opengetrokken tot op straatniveau,” zeggen de architecten nog. En ook in de authentieke gevel is veel geïnvesteerd met nieuwe lichtreclame en de zes thema’s die er met vlag en wimpel bovenuit steken. De oude Hasseltse glorie heeft zich ontpopt tot charmehotel en geopend voor de stad. Het omarmt haar tradities en geschiedenis en presenteert zich met hernieuwd elan waarin goed eten, drinken én slapen in stijl hoog in het vaandel worden gedragen.