Bea Van Valkenburg, oprichtster en CEO van uitzendkantoor Ritmo

Bea Van Valkenburg heet ons welkom in een statig herenhuis in het centrum van Antwerpen; een indrukwekkend gebouw met marmeren vloeren voorzien van de nodige kunst. In de smaakvol ingerichte woonkamer prijken foto’s van haar kinderen op de buffetkast en uit de speakers weerklinkt klassieke muziek. De ruimte straalt – net als Bea zelf – rust, klasse en professionaliteit uit. Toch zal ze hier niet blijven wonen. “Ik ben al een paar keer verhuisd, al is dit pand altijd in mijn bezit geweest. Verandering trekt mij nu eenmaal aan, ik hou van nieuwe uitdagingen en verse avonturen.” Ondernemers, altijd hetzelfde liedje.

“Vrouwen gaan sneller berusten in hun biologische taak en vertrouwen op hun afhankelijkheidsgevoel naar mannen toe. Vrouwen zouden echter moeten uitbreken en hun innerlijke drive volgen.”

DOOR Katrin Swartenbroux (TEKST) EN KOEN BAUTERS (FOTO’S)

Bea Van Valkenburg gedreven noemen zou een understatement zijn. Moeder van twee kinderen, Marthe (31) en Max (28) stampte in 1987 samen met een collega het uitzendkantoor en HR-partner Ritmo uit de grond. Vandaag de dag telt het bedrijf 16 kantoren in het arrondissement Antwerpen, en ook in Vilvoorde, Lokeren en Beveren zijn er vestigingen. In 2008 kende Voka het bedrijf de prijs van excellente onderneming toe, en Ritmo blijft groeien. Iedere dag helpt het uitzendkantoor zo’n 1.300 mensen aan werk en alsof dat niet genoeg is, is Van Valkenburg ook voorzitster van bedrijvenvereniging HIW in Wilrijk en zetelt ze in de raad van bestuur bij WTC. Zou ze eigenlijk zelf nog weten wat haar eerste job was?

“Zeker, ik heb twee jaar voor een expeditiebureau gewerkt en dat was fantastisch. Ik hou van reizen en je kan wel zeggen dat ik in de jaren ’70 de wereld heb gezien. Vooral in het Midden-Oosten deden we erg veel zaken in het transport van textiel – een metier daar. Landen als Iran, Irak en Syrië doen nu bij velen oorlogsbeelden opdoemen maar ik ben nog steeds enorm geïnteresseerd in de mystiek van de Arabische wereld.”

BUSINESS MOVES

Hoe ben je dan in de uitzendsector gerold?

“Het bekende verhaal… Je vindt de liefde, gaat samenwonen en denkt aan kinderen. Mijn eerste plan was om parttime te werken bij een uitzendbureau maar ik merkte al snel dat dat niets voor mij was. Ik snap echt niet hoe je om 12 uur je bureau en je collega’s in de steek kan laten, dat druist in tegen mijn verantwoordelijkheidsgevoel. Ik werkte dus altijd door en bleef tot alles afgehandeld was, maar wél aan een parttime loon. Niet mijn slimste businessmove.” (lacht)

“Uiteindelijk ben ik toch fulltime gaan werken om dan later mijn eigen uitzendkantoor op te starten.”

Je hebt Ritmo opgericht samen met Mimi Van Hunsel. Welke voordelen zijn er verbonden aan het ondernemen samen met een andere vrouw?

“Ik denk niet dat vrouwen per sé voordelen hebben op mannen, het is veeleer een kwestie van persoonlijkheid. Je moet knopen durven doorhakken en beslissingen kunnen nemen, en dat vind je zowel in mannen als vrouwen terug. Veel mensen voelen een zekere weerstand tegen verandering maar bij mij is die weerstand enorm laag.”

Kom je uit een ondernemend nest?

“Jawel, mijn ouders hadden een stoffenhandel en waren dus hardwerkende zelfstandigen.”

“Hard werken was vanzelfsprekend. Mijn ouders en grootouders hebben zich vast nooit afgevraagd wat hard werken is, ikzelf eigenlijk ook niet. Ik weet dat vandaag de dag jonge starters daar veel bewuster mee bezig zijn, maar vroeger waren lange dagen én ook weekendwerk niets ongewoon.”

Je bent naast succesvol zakenvrouw ook moeder van twee kinderen. Hebben zij je veel gezien?

“Nee absoluut niet. Zelfs toen ik nog parttime werkte, haalde ik me allerlei extra klusjes op de hals, zoals rondleidingen geven bij de Gazet Van Antwerpen. Ik deed dat heel graag maar dat had dan natuurlijk als gevolg dat ik naar huis kwam, vlug at, de kinderen in bed stopte en weer moest vertrekken. Mijn ex-man – een kunstenaar – gaf les op de academie en had redelijk veel vrije tijd om bij de kinderen te zijn.”

“Bovendien heb ik altijd geïnvesteerd in goede kinderverzorgsters en poetsvrouwen in huis.”

NATURE vs NURTURE

Nemen ze je die afwezigheid kwalijk, denk je?

“Toen wel, maar nu niet meer. Gelukkig!” (lacht)

“Ik zie mijn kinderen de laatste tijd ook ontzettend vaak. Met kerstmis maken we met z’n drietjes telkens een grote reis, en ze komen toch minstens twee keer per week thuis eten. Dat is zeker een compensatie voor vroeger, maar naargelang de tijd verstrijkt, verandert je relatie met je kinderen ook. Het worden meer je vrienden.”

Welke raad kan je jonge vrouwen meegeven die hun job en kinderen proberen te combineren?

“Simpel: onderbreek je loopbaan niet omdat je kinderen krijgt. Alle maatregelen die de regering neemt voor het verlengen van moederschapsverlof zijn heel mooi en ik ben er absoluut niet tegen, maar op die manier prijzen vrouwen zichzelf wel ongewild uit de markt. Ik zou daar nooit aan meedoen.”

“Daar staat natuurlijk wel tegenover dat je jezelf moet organiseren thuis, moet leren delegeren en geld uitgeven aan huishoudhulp. Wanneer het voorbereidende werk zoals de was, de plas en de patatjes al door iemand anders is gedaan, kan je makkelijker quality time met je kinderen doorbrengen. Vrouwen moeten naar mijn mening meer bij hun corebusiness blijven; zakenvrouwen zouden niet moeten thuisblijven, puur omdat ze biologisch voorbestemd zijn om kinderen te krijgen en te voeden.”

Geloof je daar echt in, dat sommige vrouwen voorbestemd zijn om zakenvrouw te worden terwijl anderen beter huismoeder zijn?

“Vrouwen gaan sneller berusten in hun biologische taak en vertrouwen op hun afhankelijkheidsgevoel naar mannen toe. Vrouwen zouden echter moeten uitbreken en hun innerlijke drive volgen. Ik heb mij altijd goed weten losmaken van die mannelijke dominantie en heb gelukkig veel dingen voor mezelf kunnen realiseren.”

Je was er misschien niet vaak, maar het nature-aspect van de opvoeding is toch niet te onderschatten. Welke kwaliteiten van jezelf herken je in je kinderen?

“Hun ambitie en hun grote drang naar zelfstandigheid.”

“Zeker mijn dochter, zij is advocate aan de balie. Ze wil net als ik fier kunnen zijn op zichzelf en staat regelmatig stil bij de vraag wat ze betekent voor de maatschappij en voor zichzelf.”

“Het is ontzettend belangrijk om trots te zijn op wat je doet en jezelf recht in de ogen te kunnen kijken. De weg naar succes is immers lang en het geduld dat je ervoor aan de dag moet leggen is soms slopend. Het rotsvast geloof in jezelf, je einddoel en je waardigheid helpen je doorbijten.”

SWOT-ANALYSE

Zijn dat waarden die je ook zoekt in je eigen werknemers en de mensen die je vanuit je job probeert te plaatsen?

“Zeker. Die gedrevenheid en fierheid is belangrijk, maar het is zo mogelijk nog crucialer om mensen over de vloer te krijgen die zich bewust zijn van hun eigen kunnen. Het is vanuit dat kunnen dat je moet vertrekken in je zoektocht naar een job. Geef toe: iets doen waar je talent voor hebt, is toch eindeloos veel aangenamer, zowel vo
or jezelf als voor je werkgever.”

“Mensen met een droom die buiten hun capaciteiten ligt, daar kan je niet veel mee aanvangen. Het is mooi om vooruitstrevend te zijn en de lat hoog te leggen, maar iemand die geen hoofd voor cijfers heeft, kan zijn boekhouderscarrière maar beter opbergen voor hij zichzelf ongelukkig maakt en zijn baas een zenuwinzinking geeft. The right man for the job vinden is echt noodzakelijk. Er wordt niet voor niets naar je sterke en zwakke punten gevraagd tijdens een sollicitatiegesprek. Ik probeer dus ook voor mezelf mijn sterke en zwakke punten goed te kennen.”

En die zijn?

“Ik ben een ramp met papierwerk. En computers zeggen mij ook niet veel. Ik heb daarom mensen ingezet op de zaken waar ik zelf niet goed in ben: agenda’s bijhouden, schriftelijke voorbereidingen maken, uittikken van brainstormingsessies, verzamelen en samenvatten van informatie,… Door die dingen uit handen te geven, lijdt de onderneming niet onder mijn zwaktes.” (lacht)

“Ik ben veel meer de aanvoerder, bepalend welke richting het uit moet. Delegeren en strategieën bedenken, dààr ben ik goed in. Ik ben bovendien heel sterk in time-management: ik kan goed bepalen hoe lang iets mag en gaat duren.”

Time-management is ook tijd vrijmaken voor ontspanning.

“Klopt, en ik heb daar geen problemen mee. Het is een soort discipline die je voor jezelf moet opleggen. Wie zich niet af en toe ontspant, kan zijn job ook niet goed uitoefenen hé, dat is logisch. Kaarsen kunnen opbranden, maar mensen evenzeer als je ze niet af en toe voorziet van wat frisse lucht.”

Bent u een buitenmens?

“Ik loop en wandel nogal graag ja. Ik doe zoveel mogelijk te voet. Wanneer ik naar kantoor vertrek, doe ik mijn Nike’s aan en ben ik weg.” (lacht)

Is dat vanuit de filosofie: een gezonde geest in een gezond lichaam?

“Een beetje. Ik weet dat ik beweging nodig heb, maar ik heb vooral een gloeiende hekel aan autorijden. Al die files, onnozel word ik er van. Ik maak gebruik van de bedrijfswagen uit de lease-vloot naargelang de nood. Eens een Polo, dan een Golf, misschien niet hetgeen men van mij zou verwachten. Mijn kinderen dringen soms wel aan om eens een toffe auto te kopen, een Porsche ofzo, maar wat héb ik daar uiteindelijk aan? Dat is weggegooid geld voor mij, al dat uiterlijk vertoon is me niet zoveel waard.”

Waarvoor haal je dan wel graag je creditcard boven?

“Kunst. Daar hou ik van en ik ben er nogal veel mee bezig, ook met het kopen ervan. Dat zie je ook wel denk ik.” (gebaart de kamer rond)

“Overal hangt en is er kunst. Daar geef ik dus duidelijk graag geld aan uit omdat dat in feite geen geld uitgeven is; het is eerder een investering. Ik maak me altijd de economische bedenking dat ik het in barre tijden het aan minstens dezelfde prijs kan doorverkopen. Daarom dat ik ook investeer in vastgoed.”

En voor frivolere zaken als mode?

“Ik ben een vrouw. Natuurlijk koop ik graag eens kleren, maar vaak zijn het de verkeerde.” (lacht)

“Ik ben niet zo bezig met mode, mijn dochter wel. Zij zoekt altijd goede combinaties uit en ze helpt me daar soms ook mee. Shoppen zie ik eerder als ontspanning. Een beetje etalages kijken en als ik iets moois zie, neem ik het mee. Mijn dochter is veel preciezer; zij maakt outfits af en zal altijd op zoek gaan naar een paar bijpassende schoenen, terwijl ik wat meer losbandig ben daarin.”

“Gek, want normaal ben ik helemaal niet zo roekeloos, maar iedere dam vertoont barstjes hé.” (lacht)

Je hebt een eigen onderneming opgericht, zetelt in verschillende bestuursraden en hebt succesvol twee kinderen grootgebracht. Waar ben je zelf het meeste trots op?

“Op alles wat je net vernoemde, maar misschien nog net iets meer op de aard van mijn job. Wij helpen met Ritmo iedere dag mee aan de tewerkstelling, en dat in een moeilijk economisch klimaat. Het is ontzettend fijn om in deze sector gedreven te zijn; wanneer je bedrijf floreert, varen daar heel veel mensen goed bij.”

“Bovendien ben ik ook ontzettend trots op mijn werknemers en op onze vlakke bedrijfsstructuur waardoor iedereen nog steeds rechtstreeks in contact met mij kan staan. En eigenlijk, heel eerlijk, ben ik ook wel fier dat ik nog méé kan, en deze job nog steeds op topniveau kan uitvoeren, ondanks mijn leeftijd.”

“De dag dat dat niet meer zo is dan stop ik er ook gewoon mee.”

Op naar een nieuw avontuur in het buitenland dan?

“Misschien. Je brengt me op ideeën.”